در کتاب خشونت اثر هانا آرنت، او با پرداختن به تشدید عواقب دهشتناک جنگ جهانی که در سراسر دهه ۱۹۶۰ شاهد آن بود، اشاره می کند که تجلیل از خشونت فقط به اقلیت کمی از مبارزان و افراط گرایان محدود نمی شود. نفرت عمومی برای خشونت پس از جنگ جهانی دوم و فلسفه های بی خشونت جنبش اولیه حقوق مدنی از بین رفته است.

آرنت با تأمل در مورد چگونگی به وجود آمدن این وارونگی ، رابطه بین جنگ و سیاست ، خشونت و قدرت را بررسی می کند. او ماهیت رفتار خشونت آمیز را زیر سوال می برد و علل بسیاری از ظاهر نمایی های آن را شناسایی می کند. سرانجام ، او علیه گفته “مائو تسه تونگ” مبنی بر اینکه “قدرت از لوله اسلحه رشد می کند” استدلال می کند و در عوض پیشنهاد می کند که “قدرت و خشونت مخالف یکدیگر هستند. جایی که یکی کاملا حاکم باشد ، دیگری غایب است.

گفتنی است این اثر در ابتدا مقاله ای بود که بعدها به صورت کتاب منتشر شد و از آن زمان به مرجعی قابل ارجاع در زمینه ماهیت خشونت در سیاست تبدیل شده است.

تز اساسی در این کتاب این است که قدرت سیاسی و خشونت سیاسی مخالف یکدیگرند و این خلأ قدرت است که خشونت را با تمام پیامدهای همراه آن دعوت می کند و روی کار می آورد (توسط کسانی که سعی در تضعیف قدرت دارند و کسانی که همچنین سعی در به دست گرفتن قدرت خواهند داشت).

خشونت و قدرت چه بسا در ظاهر دو امر به هم پیوسته بنمایند اما هانا آرنت در کتاب خشونت این باور را در عالم سیاست نفی می کند و نشان می دهد که در حوزه سیاست، خشونت و قدرت دو امر متفاوت و حتا در تقابل با یکدیگرند.

کتاب خشونت، کتابی ست در حوزه فلسفه و علوم سیاسی که در آن به بررسی خشونت و نسبت و رابطۀ آن با سیاست و قدرت پرداخته شده است.

هانا آرنت در کتاب خشونت ، با نگاه به اوضاع جهان در دورانی که این کتاب در آن نوشته شده و ضمن بررسی انواع خشونت های سیاسی، به تأملی انتقادی درباب فلسفۀ خشونت و اعتقاد به ناگزیری خشونت می پردازد و خشونت را چه در باور مبارزانی که خشونت ورزی را ضروریِ ساختن جهانی عادلانه و بهتر می دانند و چه در باور حکومت های اقتدارگرا و مستبد مورد بررسی و نقد قرار می دهد.

متن اصلی کتاب خشونت اولین بار در سال ۱۹۷۲ منتشر شده است.

هانا آرنت در کتاب خشونت، خشونت سیاسی و فلسفۀ خشونت را از وجوه مختلف مورد واکاوی قرار می دهد. آرنت در این کتاب نه از منظر روان شناختی بلکه از منظر سیاست به خشونت می نگرد و خشونت را زاییده یک وضعیت سیاسی می داند.

آرنت اما، برخلاف آنچه گروهی از سیاستمداران و نظریه پردازان حوزه سیاست معتقدند، بر این باور نیست که خشونت و قدرت از یکدیگر جدایی ناپذیرند و قدرت بدون خشونت محقق نمی شود. او برعکس، معتقد است که خشونت سیاسی زمانی پدید می آید که قدرت، که آرنت آن را تجلی اراده و مداخلۀ مردم در سیاست می داند، غایب باشد.

به تعبیر آرنت در این کتاب، قدرت نه ماحصل اِعمال اراده جبارانۀ یک فرد بلکه ماحصل مشارکت مردم در سیاست است. از این منظر، قدرت همان قانون و دولت مردمی است و اطاعت از قدرت، اطاعت از همین قانون و دولت مردم نهاد است درحالی که خشونت، زاده استبداد فردی و حکومتی غیرمردمی است. آرنت این گونه خط فارقی میان خشونت و قدرت می کشد و این دو را از هم جدا می کند.

رابطۀ میان خشونت و جنگ و خشونت و مرگ از دیگر موضوعاتی اند که در کتاب «خشونت و اندیشه هایی درباره سیاست و انقلاب» به آن ها پرداخته شده است.

در کتاب خشونت، هانا آرنت همچنین به بحث درباب انقلاب و رابطۀ میان خشونت و مبارزه سیاسی پرداخته شده است.

نویسنده: هانا آرنت